Stille nacht

Kerst is voorbij; het was een fijne kerst! Bij m'n oudste zus, bij goede vrienden en  een kerstdag én nacht met de kinderen in de caravan. Hoe knus! Vorig jaar nog in een hotel in Trier, nu op het platteland. En in twee weken tijd kennen de dagen al hun vaste rituelen; het is fijn om als veranderingen ingrijpend zijn de dag te voorzien van wat 'haakjes' om de dagelijkse dingen aan op te hangen. Nu hebben die haakjes hun plekje en is er ruimte voor... Tja, wat doe je dan zoal? De caravan is een gecomprimeerde versie van mijn laatste echte huis, de laatste echte huizen. Met alleen dat wat je nodig hebt, niets meer, alles wat extra is leidt af. Dit huis is zo gepoetst, de afwasjes zijn klein, de badkamer op een-paar-passen-afstand wordt verwarmd én gepoetst. Dus lees ik weer, schrijf ik weer, kijk selectief TV, auto of fiets ik eens naar Den Bosch en net wilden mijn benen er nog even uit: wandelingetjes in de caravan zijn wel erg kort. Ik stapte de donkere avond na Kerst in: wat een Stille Nacht. Biezenmortel is uitgestorven, de stilte is haast beangstigend. Er is niemand op straat, voor mijn veiligheid knippert een rode LED-lamp in mijn hand. Een tractor trekt een strooizout-aanhanger, vanuit huizen een gekleurd schijnsel van heel grote TV-schermen. Helder wit licht floept aan als ik langs opritten loop. Het zand van een onlangs opengebroken stoep knerpt onder m'n schoenen. Ik luister ernaar. Geniet van de totale stilte; alsof alles op pauze staat, Stille Nacht. En ook, als je hier woont, dag in dag uit: hoe is het dan? Gaat stilte dan benauwen? Worden dagen en avonden inwisselbaar? Ik ben hier volkomen op m'n gemak, misschien omdat ik weet dat het niet voor eindeloos is. Ik denk aan iemand die vanuit - ik meen Tilburg - verhuisde naar een boerderij in een gebied als dit. Tussen de regels meende ik iets van weemoed te horen: wat doe ik hier? Ik geniet van deze Stille Nacht, van het zijn op plekken waar ik me drie weken geleden nooit had durven denken en ik grinnik als ik besef dat ik morgen mijn huis ergens anders neer zou kunnen zetten. Want teveel Stille Nachten...